چرا نگاه هایت آنقدر غمگین است؟
چرا لبخندهایت آنقدر تلخ و بیرنگ است؟
...
اما افسوس که هیچ کس نبود …
همیشه من بودم و تنهایی پر از خاطره …
آری با تو هستم …!
با تویی که از کنارم گذشتی…
و حتی یک بار هم نپرسیدی،
چرا چشمهایم همیشه بارانی است…!!
مرا به تو برساند...!
چقدر دوست داشتم یک نفر از من می پرسید:
نقاش نیستم ولی
تمام لحظه های بی تو بودن را
درد می کشم.. .. .. ..
شاید بیراهه...
بیراهه هم برای خودش راهی ست
اگر قرار باشد
خدایا